20 Ekim 2010 Çarşamba

HOŞÇAKAL ANNEM


Zaman zaman bana eleştirilerin beni sıksa da,benim dışımda herkese hak vermen beni delirtse de gidişin çok acıttı canımı.Anladım ki aslında hepsini seviyormuşum.Son zamanlarında bile "bana fırça kayabilme yeteneğin var" diye takılmak benim için keyifliymiş.Seni zor durumda görmek her ne kadar üzsede yine de görebilmek rahatlatıyormuş.
Hayata gözlerini kapadığı ilk saniyeden itibaren seni özlemeye başladığımı hissettim.Muhakkak ki tek özleyen ben değildim.Ablam ve abimde çok özledi seni.Zeynep yokluğuna hala anlam verebilmiş değil.Onun anlaması için zaman gerekiyor sanırım.Bazen onun yerinde olsaydım diyorum.Gerçi biliyorum.Ben senin gözünde hep onun yaşlarındaydım.Şimdi sana veda etmek çok zor geliyor.Bu bloğa yazı yazarken bile bilgisayar tuşları tıkırtılarıma kızışların geliyor aklıma.Ama bu ayrılık sonsuz değil farkındayım.Hani bir şarkı var ya ELBET BİR GÜN BULUŞACAĞIZ diyor.O zamana kadar HOŞÇAKAL ANNEM...

4 yorum:

Unknown dedi ki...

ebrum benim sen emin ol ona hep layık bi revlat oldun,annende bunu biliyodu sadece sen hep onun küçük ebrusuydun....mekanı cennet olsun...

Adsız dedi ki...

Fatih çevik ...

Mukadderatı bu derece cesurca kabullenmek ne kadar büyük cesaretse ayrılığa dayanmakta bir o kadar cesaret gerektirir.Sevgili kardeşim acını paylaşıyor ve sevgili annene Allah'tan rahmet diliyorum.Başın sağolsun.

filiz dedi ki...

ebrucum allah sabır versin...zor olsa da insan acılarıyla yaşamaya da alışıyor zamanla
sevgisi hep seninle olacak biryerlerden görecek eminim ve gururla işte bu benim kızım diyecek eminim...

ebruli dedi ki...

@sıla umarım dediğin gibi iyi bi evlat olabilmişimdir
@fatih çevik destek verici cümleler için çok teşekkür ederim
filiz ablam desteğini hiç esirgemiyosun çok çok çok teşekkürler bu benim için çok önemli...