HOŞÇAKAL ANNEM

Zaman zaman bana eleştirilerin beni sıksa da,benim dışımda herkese hak vermen beni delirtse de gidişin çok acıttı canımı.Anladım ki aslında hepsini seviyormuşum.Son zamanlarında bile "bana fırça kayabilme yeteneğin var" diye takılmak benim için keyifliymiş.Seni zor durumda görmek her ne kadar üzsede yine de görebilmek rahatlatıyormuş.
Hayata gözlerini kapadığı ilk saniyeden itibaren seni özlemeye başladığımı hissettim.Muhakkak ki tek özleyen ben değildim.Ablam ve abimde çok özledi seni.Zeynep yokluğuna hala anlam verebilmiş değil.Onun anlaması için zaman gerekiyor sanırım.Bazen onun yerinde olsaydım diyorum.Gerçi biliyorum.Ben senin gözünde hep onun yaşlarındaydım.Şimdi sana veda etmek çok zor geliyor.Bu bloğa yazı yazarken bile bilgisayar tuşları tıkırtılarıma kızışların geliyor aklıma.Ama bu ayrılık sonsuz değil farkındayım.Hani bir şarkı var ya ELBET BİR GÜN BULUŞACAĞIZ diyor.O zamana kadar HOŞÇAKAL ANNEM...